Co by było, gdyby...

Marteek.

Najpierw by była typowa reakcja dla mnie, czyli skakanie ze szczęścia po pokoju i wydawanie nieludzkich odgłosów xD potem walenie się po twarzy by się przekonać czy to na pewno nie jest sen : D potem ciągłe siedzenie w oknie xD bo podejść to bym się nie odważyła xD

Fantine

a ja bym zapewne od razu zaczęła układać przemówienie i powtarzała sobie w myślach, że to nic takiego strasznego tam iść.
nawet sama zaproponowałabym matce przywitanie nowych sąsiadów, co by ją zdziwiło, bo ja na co dzień taka milutka wcale nie jestem.
ale jakby przyszło co do czego, to bym stała i 'yyyy....' tyle byśmy sobie pogadali.

Verlene

Hmm to byłoby niemożliwe bo mieszkam w bloku, ale wyobraźmy sobie, że taj jest.
Wiec pierwsze co bym zrobiła patrząc przek okno to bym się uszczypnęła bardzo bardzo mocno, a potem poleciała jeszcze do mamy, żeby poprawiła. Więc jakby okazało się, że jednak nie śnię to w 100 procentach zaczęłabym skakać po łóżku i wrzeszczeć ze szczęścia jak opętana. A następnie poszłabym ubrana tak jak na codzień bez makijarzu i w ogóle bo chciałabym żeby polubili mnie za to kim jestem. Przedstawiłabym się i powiedziała, że jestem ich sąsiadką i w wolnej chwili zapraszam ich na herbatę i ciastka ;p Jeśliby przyszli to zaprosiłabym ich do salonu ugościła a reszta sama by sie jakos potoczyła Wink